Zapraszamy na seminarium, które organizuje dr hab. inż. arch. Jacek Kościuk, prof. nadzwyczajny, w dniu 1.06.20. Seminarium będzie prowadzone w języku angielskim na platformie Zoom.

Zapraszamy do obejrzenia wykładu Stara fabryka niejedno ma imię przygotowanego przez dr inż. arch. Martę Rusnak z Katedry Historii Architektury, Sztuki i Techniki w ramach Dni Otwartych Wydziału Architektury.

https://www.youtube.com/watch?v=0UYMvxmmbAc&feature=youtu.be&fbclid=IwAR2Dz8CTk4tir9S0PJiWNlANEZNqrpPMXHkddxcOznXC47B1w-EU0SwKJqE

23 sierpnia w budynku Bibliotechu odbył się wernisaż wystawy Betonowe Potwory, prezentującej 18 autorskich plakatów przedstawiających stadiony Europy Wschodniej. Wernisaż poprzedził wykład badaczek z Katedry Historii Architektury Sztuki i Techniki dr inż. arch. Jadwigi Urbanik oraz dr inż. arch. Marty Rudnickiej-Bogusz, pt.: Krajobraz nowoczesnych osiedli – nie tylko prefabrykacja.

 Pierwsze osiedla mieszkaniowe dla nowej klasy społecznej – klasy robotniczej – pojawiły się w XIX wieku, jako osiedla patronackie budowane przez fabrykantów dla pracowników zakładów przemysłowych (na przykład osiedla Kruppa w Essen).

Jednak początek nowoczesnych osiedli to okres międzywojenny, kiedy to pracowano nad właściwymi parametrami takich zespołów mieszkaniowych. W Niemczech zajmowało się tym Państwowe Towarzystwo Badawcze do spraw Ekonomiki w Budownictwie i Mieszkalnictwie. W Stanach Zjednoczonych Clarence Perry wskazywał właściwe cechy zespołu budynków, które pozwoliłyby nazwać go osiedlem, to znaczy „jednostką sąsiedzką”.

Jednak to właśnie w Europie wybudowano najwięcej osiedli nowego typu. W Niemczech Berlin i Frankfurt nad Menem stały się poligonami doświadczanymi nowego budownictwa mieszkaniowego. Podejmowano pierwsze próby prefabrykacji, które miały przyspieszyć budowę domów. Jednak to nie wielkoformatowe elementy wykonane wcześniej w fabrykach domów, decydowały o właściwych cechach zespołów mieszkaniowych. Jakość osiedla zależy od wielu czynników – skali, urbanistyki, formy domów, usług podstawowych itd.

Powojenne realizacje polskie bazowały na tych osiągnięciach. Rozwijały się jednak w niezwykle trudnych warunkach ekonomicznych (przy braku wykwalifikowanej siły roboczej oraz niedostatkach materiałowych) i politycznych. Problem nie leżał jednak w samej stylistyce: architekci współpracowali z plastykami, ozdabiając budynki np. mozaikami czy wytycznych do projektowania, które zakładały kompletne wyposażenie osiedli w usługi. Ingerencja decydentów politycznych i centralnie sterowana gospodarka, działająca np. poprzez normatywy, kładły się cieniem na realizacjach osiedli, choćby nawet optymalnie zaprojektowanych, czego dowodem np. Katowicka Superjednostka.

Problem tzw. „brzydkiego starzenia” architektury z tamtego okresu nie dotyczy jedynie realizacji polskich i w ogromnym stopniu wynika ze społecznego postrzegania budynków powstałych w okresie PRL oraz swoistego przyzwolenia na ich dewastacje ze względu na okres ich powstania.

Rozmowa z dr inż. arch. Martą Rudnicką-Bogusz z Wydziału Architektury PWr: Jeśli nie znajdziemy nowych funkcji dla dawnych obiektów koszarowych, to podupadną i zostaną rozebrane, a w ich miejsce wyrosną kolejne osiedla albo galerie handlowe. Jeśli jednak nowa funkcja w takim miejscu zostanie wprowadzona zbyt agresywnie, straci ono swoją wartość historyczną i stanie zwykłą wydmuszką. Dlatego potrzebujemy podręcznika rewaloryzacji takich zespołów, by później nie żałować tego, co straciliśmy – przekonuje dr inż. arch. Marta Rudnicka-Bogusz z Wydziału Architektury PWr.

Link do pełnej wersji artykułu:

https://pwr.edu.pl/uczelnia/aktualnosci/drugie-zycie-koszar-jak-moze-wygladac-11283.html

Narodowe Centrum Nauki ogłosiło laureatów kolejnych edycji konkursów Opus, Sonata i Preludium. Wśród nich znalazła się dr inż. arch. Marta Rudnicka-Bogusz, naukowiec i wykładowca w Katedrze Historii Architektury, Sztuki i Techniki, z tematem: „Architektura i urbanistyka XIX i XX-wiecznych zespołów zabudowy wojskowej na obszarze północnej i zachodniej Polski: typologia, stylistyka, możliwości użytkowania i rewaloryzacji zespołów”. Gratulujemy!

Komitet Architektury i Urbanistyki PAN w konkursie o Nagrodę imienia Marka Witruwiusza przyznał wyróżnienie za pracę habilitacyjną „Proces kształtowania relacji z naturą w architekturze współczesnej” Profesor Barbarze Widerze, naukowcowi i wykładowcy w Katedrze Historii Architektury, Sztuki i Techniki. Gratulujemy!

Ruszyła rekrutacja 2018/2019 na studia magisterskie II stopnia:

kierunek Architektura i Urbanistyka,

specjalność Architektura i Ochrona Zabytków.

Zapraszamy na spotkanie informacyjne: wtorek, 15.01.2019, 11.30, sala 108, budynek E5

(ul. Rozbrat 7, 50-317 Wrocław).

www.facebook.com/pg/AiOZ.PWr.

KATEDRA HISTORII ARCHITEKTURY, SZTUKI i TECHNIKI

Zaprasza na seminarium

dr hab. inż. Marka Gosztyły, prof. uczelni

Zabudowa przyrynkowa miasta Rzeszowa

Seminarium odbędzie się w dniu 11.12.2018 r.

o godz. 11,00  w Sali 108.

KATEDRA HISTORII ARCHITEKTURY, SZTUKI i TECHNIKI

Zaprasza na seminarium

Prof. Małgorzata Chorowska

Mgr inż. arch. Paweł Rajski

Mgr inż. arch. Paweł Żmuda

Postępy w rewitalizacji zamku na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu.

Realizacja i perspektywy.

Spotkanie w dniu 27.11.2018 r. o godz. 11,00, miejsce: krypta kaplicy p.w. św. Marcina, Wrocław,

ul. św. Marcina

Katedra Historii Architektury, Sztuki i Techniki

zaprasza na seminarium

dr inż. arch. Teresy Dziedzic

pt.: Zamki i ich cienie – Ostróda

w dniu 06.11.2018 r. o godz. 11:00 w sali 108 E5