Prowadzący: dr inż. arch. Marta Rudnicka-Bogusz

Sztuka jest środkiem, za pomocą którego życie jest odzwierciedlane i przekształcane; tworzy i propaguje swoje wartości. Ludzkie życie bez sztuki nie byłoby właściwie ludzkie. Kiedy już mamy środki do podtrzymania życia, sztuka jest sposobem, w jaki człowiek się wyraża – ta ekspresja nie jest dodatkiem, ale integralną częścią jego istnienia. Najważniejszymi aspektami tworzenia sztuki są wyobraźnia, intuicja, ekspresja, a więc wartości niepomierzalne.

Czy możemy zatem oceniać sztukę? Jaka jest natura naszego osądu o sztuce? Na jakiej podstawie powinniśmy to zrobić?  Tego co lubimy; tego co inni uważają za dobre?

Dla poznania dzieł sztuki i sformułowania własnego o niej osądu podczas zajęć badamy: ekspresję emocjonalną; medium i środki wyrazu; formę i styl. Do pełnego poznania, konieczne jest także poznanie kulturowego, społecznego i antropologicznego studium kontekstów, w jakich powstało dzieło.

Zajęcia stanowią połączenie wykładu problemowego z dyskusją. Na podstawie omawianych zagadnień zainteresowani studenci przygotowują własne prace, z których próbkę można podziwiać poniżej:

Barbara Całko, fotografia kubistyczna, 2021	Szymon Gromadzki, Kamil Ożana, Exquisite corpse, 2021

Celem przedmiotu jest:

• zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami historii sztuki współczesnej i nowoczesnej,
• prezentacja wybranych technik artystycznych: rzeźbiarskich, malarskich, multimedialnych, fotograficznych, etc,
• przedstawienie twórczości wybranych znaczących twórców z każdego omawianego okresu historii sztuki,
• wykształcenie w studentach umiejętności rozpoznawania wpływu czynników politycznych, ekonomicznych, społecznych i koniunktury na sztukę,
• wyrobienie w studentach umiejętności dostrzegania i interpretacji treści ideowych dzieł sztuki,
• zaznajomienie słuchaczy ze specjalistyczną terminologią dotyczącą narzędzi, technik, stylów i epok w sztuce.